Umutla Bekle…
Ramazan TEMELKURAN / Şırnak Ajans
Hayatın inişli çıkışlı yollarında yürürken, bazen duraksar, içimize döner ve tıpkı doğanın döngüsünde olduğu gibi, her kışın ardından baharın geleceği inancıyla umudumuzu tazeleriz. İşte tam da böyle bir anda, “Mutluluk Sana Uzak Değil” adlı kitabımdan, bugünlerin ruhuna ithafen kaleme aldığım “Umutla Bekle” başlıklı yazımı sizlerle paylaşmak istiyorum.
Yanıyorum aşkın ateşiyle! Yazın sıcaklığında.
Biraz sonra bir sonbahar esintisi okşuyor yüzümü.
Gönlümü ferahlatan bir anı gibi.
Başımı kollarımla beraber yukarıya kaldırıp,
Gözüm kapalı içime çekerken,
Ansızın gelen kış!Fırtınalar koparıyor üşüyen gönlümde.
Soğuktan tir tir titriyorum.
Bir kuşun ürkek yüreği gibi.
Bütün bunlara inat,bahar binlerce çiçekle gelip kucaklıyor beni.
Rahatlıyorum.
Ne dert,ne acı, ne de keder kalıyor.
Çiçeklerin gelen kokusuyla.
İnsanlar da mevsimlere benzer. Heyecanıyla mutluluğuyla durgun ve üzüntüleriyle.
Nasıl ki;ilkbaharda tomurcuklar açıp, filizlenip, ortama bir bahar havası veriyorsa; insanlar da aynı bahar gibi sevinçleri, hayalleri, heyecanları ve umutlarıyla dünyalarına renk ve neşe katarlar. Ardından yazın gelişiyle, ağaçların meyvelere kavuştuğu gibi, insanlar da sıcak günlere kavuşurlar. Yazın sıcaklığını içlerinde hissederler. Ve bu sıcaklığı etrafa ve çevredekilere mutluluk eşliğinde serperler. Üstlerine gelen dert, sıkıntı ve üzüntüye soğuk ve itici değil de, mutlu ve sıcak bakarlar ve böylece, dert, sıkıntı ve üzüntülerini mutluluğa çevirirler.
Sen de yazın sıcaklığını içinde ve çevrende hissettirdiğin vakit mutlu olabilirsin. Hayatta, karşına çıkacak her türlü acıyı, sonbaharda ağacın dallarından dökülen yapraklar gibi, içinden yerlere dökmelisin. O zaman, bir ağacın çıplak kalan dalları gibi, kendini hafif ve bu hafiflikle beraber kendini rahat ve huzurlu hissedersin. Hayata karşı dik durup, hayattan aldığın darbelere karşı ayakta kalabilirsin.
Kışın gelişiyle nasıl ki; dünya soğuk ve yağışlı olup, hayatta bir durgunluk meydana geliyorsa, senin de kış mevsimi gibi, durgun ve yağışlı günlerin olacaktır.
Nasıl ki;her kışın sonunda bir bahar bekliyorsa, unutmamalısın ki; seni de her sıkıntıdan sonra bir ferahlık bekliyor. Sıkıntılarını büyütmeden kolay yoldan mutluluğa çevirebilmen lazım.
Hayatta bazen”ben bu sefer bittim” dediğin anlar olur. Ama o zor zamanlarda senin için açılan kapıları görüp, sonra nasıl çıkışa ulaştığını hatırla. Ve kıştan sonra, baharla yeniden doğup, yaşayan papatyalar gibi, mutlu bir hayata rengarenk çiçeklerle yeniden doğacağını umutla ve sabırla bekle.
Unutma!
Umudunu yitiren kendini bitirir.
Kendini bitiren her şeyini yitirir.
